Blaasstenen


Categories :

Er kunnen zich twee soorten blaasstenen ontwikkelen bij honden. Enerzijds oxalaatstenen die het vaakst voorkomen bij reuen, anderzijds struvietstenen die dan weer vaker opduiken bij teefjes. Hoewel blaasstenen voor iedere hond zeer onaangenaam zijn, is extra alertheid geboden bij reuen. Wanneer de blaasstenen de urineopening van een reu blokkeren kan er een uremische vergiftiging optreden die dodelijke gevolgen met zich mee kan brengen.

Oorzaken:

In de urine van honden bevindt er zich een stof die de vorming van oxalaatstenen tegen gaat. Wanneer er echter iets mis is met deze stof zullen er toch oxalaatstenen worden gevormd. Daarnaast bestaat er het gevaar van struvietkristallen. Deze kristallen zitten van natura in de urine en worden hierin ook afgebroken. Wanneer deze niet meer kunnen worden afgebroken, stapelt het aantal kristallen zich steeds op en zullen er stenen worden gevormd.

Symptomen:

In sommige gevallen zal je als baasje de aanwezigheid van blaasstenen niet goed kunnen opmerken door het gebrek aan symptomen. Het kan zijn dat je hond moeite heeft met plassen en is er bloed aanwezig in de urine. Verder kunnen er zich steeds terugkerende blaasontstekingen voordoen en kan je hond zijn eetlust verliezen.

Diagnose:

Blaasstenen bij honden kunnen het makkelijkst worden vastgesteld aan de hand van een röntgenfoto. Wanneer de blaasstenen opgemerkt zijn, zal er verder onderzoek moeten gebeuren naar de stenen zelf. De dierenarts heeft hiervoor een monster nodig dat hij zal verkrijgen door gewone urinering, spoeling van de blaas of door een chirurgische verwijdering. Als de hond al verscheidene blaasinfecties heeft gehad kunnen de blaasstenen ook worden opgespoord tijdens het urineonderzoek.

Behandeling:

De behandeling hangt af van het soort blaasstenen waar je hond mee te kampen heeft. Struvietstenen zijn makkelijk te behandelen door een aanpassing van het dieet. Oxalaatstenen vereisen dan weer een operatieve verwijdering. Het is dan ook van belang bij de eerste vermoedens naar de dierenarts te gaan. Bron: Honden Centrum.

Laat een antwoord achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *